Ιατροσοφικές Αναζητήσεις & Βοτανογνωσία

Η  Πουλμονάρια, είναι ένα χαριτωμένο φυτό που αναπτύσσεται σε υγρά και απολύτως καθαρά εδάφη γι αυτό και η παρουσία του είναι ένδειξη καθαρού περιβάλλοντος.   Τα φύλλα του έχουν ασημένιες κηλίδες και τα άνθη του είναι στην αρχή κόκκινα και κατά την επίσκεψη τους από τις μέλισσες που τα λατρεύουν αλλάζουν σταδιακά σε μωβ και στο τέλος γίνονται μπλε.  Αν και δεν έχουμε αναφορές της χρήσης του στην αρχαιότητα, εν τούτοις αναφέρεται από τον μεσαίωνα ως τις μέρες μας σαν ένα λαϊκό φάρμακο μεταξύ των λαών της Ευρώπης αλλά και της Ασίας. Σε πολλά χωριά της Ελλάδας το γνωρίζουν και το χρησιμοποιούν στις ημέρες μας για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.  Εκτός από λαϊκό φαρμακευτικό φυτό έχει και μια θέση στην κουζίνα, καθώς τα φύλλα του τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή μαγειρεμένα μαζί με άλλα λαχανικά και επίσης είναι ένα από τα συστατικά του ποτού Βερμούτ. Όπως δείχνει και το όνομα του, είναι  ένα ευεργετικό βότανο για τους πνεύμονες . Απομακρύνει την παχιά βλέννα και καθαρίζει και ανακουφίζ

  Αυτό το δέντρο με τα πολύ αρωματικά άνθη,είναι εγγενές στη βόρεια Ινδία, το Πακιστάν, τη Μιανμάρ και τη βόρεια Αυστραλία. Είναι ένα ιερό δέντρο στο Ιράν, τη Μαλαισία, την Ινδία και το Πακιστάν και είναι σεβαστό όπως το δέντρο Neem.  Πρόκειται για ένα δέντρο με πολλαπλές χρήσεις και εισήχθη στην Ελλάδα σαν διακοσμητικό. Διαθέτει σημαντικές φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται πολύ ως υποκατάστατο του Neem.  Η Μελία Αζεδαράχ (Maha Nimba) μοιάζει με το δέντρο Azadirachta indica (Neem). Και τα δύο δέντρα είναι εγγενή στην Ινδία και ανήκουν στο ίδιο γένος φυτό Melia, ένα μικρό γένος που αποτελείται από 2 είδη δηλαδή azedarach και azadirachta.Το σανσκριτικό όνομα της Μελία Αζεδαράχ.είναι Maha Nimba ενώ το Azadirachta indica είναι γνωστό ως Nimba . Η Μελία Αζεδαράχ, εισήχθη στην Ελλάδα σαν διακοσμητικό δέντρο για πλατείες και  δεντροστοιχίες σε πεζοδρόμια. Μια Μελία προσφέρει την σκιά της στην προτομή του Γρηγόρη Λαμπράκη, εμπνευστή της Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης. 

Οι Ίριδες καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο για την ομορφιά των λουλουδιών τους, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι οι ρίζες τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από ιατρική άποψη καθώς έχουν πολύτιμες φαρμακευτικές ιδιότητες . Το μέρος του όμορφου φυτού που χρησιμοποιείται είναι η αποξηραμένη και παλαιωμένη ρίζα, ο χυμός της νέας ρίζας και το αιθέριο έλαιο της αποξηραμένης ρίζας. Η ρίζα Ίριδας  που χρησιμοποιείται ιατρικά, την οποία οι βοτανοθεραπευτές ονομάζουν ρίζα Orris, προέρχεται από το υποκείμενο των τριών στενά συγγενών ειδών της Ίριδας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλα εναλλακτικά: Iris florentina, Iris germanica και Iris pallida. Η ρίζα της Ίριδας, χρησιμοποιείται συχνότερα ως φυτικό αρωματικό και σταθεροποιητικό μέσο για την παρασκευή φυσικών αρωμάτων, φακελίσκων και ποτ πουρί . Όταν όμως η νωπή ρίζα στεγνώνει, δεν έχει ουσιαστικά κανένα άρωμα. πρέπει να είναι ηλικίας τουλάχιστον τριών ετών πριν αναπτυχθεί στο έπακρο το άρωμα που μοιάζει με βιολέτας. Παρ 'όλα αυ

Η ταπεινή τσουκνίδα, αυτό το αγριοχόρταρο που με περιφρόνηση το εξαφανίζουμε από τους κήπους μας και το αποστρεφόμαστε για το επώδυνο τσίμπημα του, είναι ένα πολύ ευεργετικό βότανο για τον ανθρώπινο οργανισμό .    Από την αρχαιότητα και ως σήμερα για όσους γνωρίζουν την αξία της, χρησιμοποιείται σαν θρεπτικό λαχανικό  και σαν θεραπευτικό βότανο . Τα φρέσκα φύλλα περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις βιταμινών Α, C, D, E, F, K και P, καθώς και συμπλέγματα βιταμίνης Β .Τα φύλλα επίσης περιέχουν ιδιαίτερα μεγάλες ποσότητες μετάλλων σελήνιο, ψευδάργυρο, σίδηρο και μαγνήσιο και επιπλέον βόριο, νάτριο, ιώδιο, χρώμιο, χαλκό και θείο .Οι τσουκνίδες έχουν αποδειχθεί ότι είναι πιο πλούσιες σε μεμονωμένες πολυφαινόλες από ότι άλλα  φυτά. Πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και αντιοξειδωτικά είναι και οι ρίζες του φυτού. Φύλλα, βλαστοί και ρίζες Τσουκνίδας, πλύθηκαν και στεγνώνουν για να γίνουν βάμμα. Ενδείξεις -Η λήψη τσουκνίδας από το στόμα ή η εφαρμογή της στο δέρμα μειώνει τον πόνο σε

Άνθη Πασιφλόρας Ρίζες Πασιφλόρας Οι ιθαγενείς Αμερικάνοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τα άνθη,τα φύλλα και τις ρίζες του φυτού για ιατρική χρήση, για να θεραπεύσουν  κοψίματα ή μελανιές. Το τσάι της χρησιμοποιήθηκε ως φυτικό φάρμακο για τη θεραπεία της αϋπνίας, της υστερίας και  της επιληψίας.  Εξώφυλλο του διάσημου βιβλίου  Historia Naturalis Brasiliae από τους Ολλανδούς Willem Piso, Joannes de Laet, Georg Marggraf -1648. Περιέχει πληροφορίες και για την Πασιφλόρα ανάμεσα στα άλλα φυτά του Νέου Κόσμου. Στην Ευρώπη, έγινε δημοφιλής ως ηρεμιστικό, σπασμολυτικό, τονωτικό των νεύρων.Έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του πόνου συμπεριλαμβανομένου του πονοκεφάλου, προβλήματα έμμηνου ρύσεως και γαστρεντερικά προβλήματα και επάξια έχει συμπεριληφθεί ως φαρμακευτικό φυτό από την Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία. Η Γερμανική Επιτροπή,ενέκρινε την χρήση της για την θεραπεία του νευρικού άγχους και της αϋπνίας. Παρασκευή μητρικού βάμματος όπου χρησιμοποίησα