Ιατροσοφικές Αναζητήσεις & Βοτανογνωσία

   Το Τριβόλι ή Πεντάξυλο ή Αγκάθι του Διαβόλου -Tribulus terrestris είναι ένα μικρό, ύψους 10-60 εκ., έρπων, τριχωτό φυτό. Τα φύλλα είναι αντίθετα, συχνά άνισα, με πτερύγια από πέντε έως οκτώ ζεύγη, ελλειπτικά ή επιμήκη λογχοειδή .Τα λουλούδια έχουν κίτρινο χρώμα. Οι καρποί του είναι χαρακτηριστικού, αστρικού σχήματος, σφαιρικοί, αποτελούμενοι από πέντε, σχεδόν λείους, κυματώδεις, σφηνοειδείς, ξυλώδεις κόκκους, ο καθένας με δύο ζεύγη σκληρών αιχμηρών αγκαθιών, το ένα ζευγάρι μακρύτερο από το άλλο. Οι άκρες των αγκαθιών σχεδόν συναντώνται σε ζευγάρια σχηματίζοντας πενταγωνικό πλαίσιο γύρω από τον καρπό. Η εξωτερική επιφάνεια του σχιζόκαρπου είναι τραχιά. Υπάρχουν αρκετοί σπόροι σε κάθε κόκκο, με εγκάρσια χωρίσματα μεταξύ τους. Η οσμή τους είναι ελαφρώς αρωματική και η γεύση είναι ελαφρώς όξινη. Όταν είναι φρέσκια, η ρίζα είναι λεπτή, ινώδης, κυλινδρική, συχνά διακλαδισμένη, φέρει έναν αριθμό μικρών ριζών και έχει ανοιχτό καφέ χρώμα.  Ρίζες Τριβολιού. Οι καρποί και οι ρίζες χρησιμοποιού

 Το βάλσαμο (επιστ. Υπερικόν το διάτρητον, Hypericum perforatum) είναι φυτό του γένους Υπερικόν. Ήταν γνωστό ως υπερικό στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ στη νεότερη Ελλάδα είναι γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο, ενώ στην ξένη (αγγλική) βιβλιογραφία αναφέρεται ως St. John's wort. H επιστημονική ονομασία του είναι Hypericum perforatum, αλλά είναι πιο γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή St-John’s-wort. Άλλα ονόματά του είναι: υπερικό το διάτρητο, βότανο του Προδρόμου, λειχηνόχορτο, ψειροβότανο, χελωνόχορτο, περίκη, σπαθόχορτο, κοψοβότανο. Το βάλσαμο (επιστ. Υπερικόν το διάτρητον, Hypericum perforatum) είναι φυτό του γένους Υπερικόν. Ήταν γνωστό ως υπερικό στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ στη νεότερη Ελλάδα είναι γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο, ενώ στην ξένη (αγγλική) βιβλιογραφία αναφέρεται ως St. John's wort. H επιστημονική ονομασία του είναι Hypericum perforatum, αλλά είναι πιο γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή St-John’s-wort. Άλλα ονόματά του είναι: υπερικό το διάτρητο, βότανο του Προδρόμου, λειχηνόχορτο, ψ

  Ο Κίστος ή Λάδανο ή Λαδανιά, είναι ένας αυτοφυής χαμηλός, φρυγανώδης, πολυετής θάμνος, αρωματικός και πυκνός, που φέρει την επιστημονική ονομασία Cistus incanus και είναι ενδημικό του ελληνικού χώρου και φύεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας. ‘Όλα τα μέρη του φυτού καλύπτονται από μονήρεις ή αστεροειδείς αδενώδεις τρίχες που παράγουν ρητίνη.Η ρητίνη αυτή έχει χρώμα σκούρο καφέ, είναι αρωματική με την οσμή που έχει το φαιό άμβαρι και με δυνατή, πικρή γεύση. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και από αρχαιοτάτων χρόνων είχε χρησιμοποιηθεί, ενάντια στους λοιμούς της χολέρας, αλλά και ως αρωματική ουσία για θυμιάματα αποτελεί δε ένα από τα 40 συστατικά του Αγίου Μύρου που φτιάχνεται κάθε 10 χρόνια στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Οι αρχαίοι θεραπευτές χρησιμοποιούσαν τον Κίστο σε θυμιάματα και αλοιφές, καθώς του απέδιδαν ποικίλες θεραπευτικές ιδιότητες: αντιρρευματικές, θερμαντικές, αντισηπτικές και στυπτικές ιδιότητες. Το χρησιμοποιούσαν και στην αρχαία Αίγυπτο στην ταρίχευση των νεκρών. Ο Διοσ